The Last Guardian (PS4) - bestia i jej chłopiec [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t24br

Droga do premiery The Last Guardian była mocno wyboista. Zmieniła się platforma, przeminęła cała generacja konsol, a jednak zamysł stojący za najnowszą produkcją Fumito Uedy był niezmienny i w gruncie rzeczy dostaliśmy co było nam obiecane. Czy jednak niemal dziewięcioletni proces developingu odcisnął na produkcji swoje piętno?

Death Stranding (PC/PS4) - A Hideo Kojima Game [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t2dn5

Gracze to ciekawe istoty. Z jednej strony narzekamy kiedy dostajemy ciągle odgrzewane kotlety, a z drugiej kiedy w końcu ktoś sprezentuje nam coś w wielu aspektach nowatorskiego...i tak kręcimy nosem. Z tego też powodu mocno mieszane oceny Death Stranding absolutnie mnie nie dziwią. Mnóstwo osób w końcu zakupiło go tylko i wyłącznie przez to jak mocno reklamowany przez Sony był to tytuł po czym srogo się od niego odbiły. Mnie samego zresztą kupiło głównie to, że to nowy tytuł Hideo Kojimy, a jako, że jedyne w co "od niego" miałem okazję zagrać to bodaj najmniej "kojimowa" dylogia Meal Gear Solid V...absolutnie nie wiedziałem czego się spodziewać. Co jednak w końcu dostałem i co ważniejsze: czy spełniło to moje oczekiwania?

Bravely Default (3DS) - Final Fantasy IX na miarę dzisiejszych czasów? [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/tk3dp

3DS to bardzo fajna, niestety mocno w Polsce konsola (czemu Nintendo jest sobie zresztą samo winne). Jako taka jest też pełna absolutnie świetnych tytułów, mocno niestety niedocenionych (co liczę w związku z popularnością Switcha i portów na niego jest w stanie się zmienić). Oficjalny (!) sequel The Legend of Zelda: A Link to the Past, remake Dragon Quest VII czy Fire Emblem: Awakening to tylko niektóre z nich. Nie tylko jednak kontynuacjami i remake'ami 3DS żył (i dalej nieźle sobie poczyna): dostaliśmy też sporo naprawdę ciekawych nowości. Jedną z nich jest właśnie wspomniane w tytule Bravely Default (z dodanym miejscami podtytułem "Flying Fairy" lub "Where Fairy Flies"*), duchowy spadkobierca klasycznych odsłon serii Final Fantasy nad którym dzisiaj (z okazji niedawnej zapowiedzi dwójki na Switcha) dzisiaj się pochylimy. Czy jednak jest równie dobry jak one, a szczególnie wspomniana w temacie dziewiątka? 

Kingdom Hearts: Birth by Sleep - Final Mix (PS3/PS4/PSP/XOne) - trzy w jednym [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/tk8g4

Muszę się wam do czegoś przyznać: strasznie mnie denerwuje kiedy jakaś gra wymaga ode mnie skończenia jej kilkukrotnie aby w pełni poznać jej historię. Na palcach jednej ręki (i to zakładając, że nieuważnie odrąbałem sobie w niej tak ze trzy palce) mogę policzyć takie gdzie to rozwiązanie autentycznie mnie w jakiś sposób bawiło. Jak się już zapewne domyślacie BBS (jak będę skrótową tą część tutaj czasami określał) jest jedną z gier gdzie takie rozwiązanie zastosowano...ale czy jest też jedną z tych gdzie ono mi się spodobało?

The Anthem of the Heart - wyśpiewać uczucia [RECENZJA - CHIŃSKIE BAJKI]

Źródło: https://tiny.pl/tkw6q

Mieliście kiedyś tak, że bardzo, ale to bardzo chcieliście coś powiedzieć, ale słowa zwyczajnie nie wychodziły z waszych ust, a na twarz wlewał się zimny pot? Uczucia kotłowały się wewnątrz szukając (i nie potrafiąc znaleźć) ujścia na zewnątrz? Mnie się tak zdarzyło nie raz, czy to w przypadku rzeczy tak trywialnych jak szkolne prezentacje czy też w poważniejszych, bardziej dla mnie istotnych momentach życia. Słowa w końcu potrafią leczyć tak samo skutecznie jak i ranić i nawet jeżeli będziemy żałować tego co powiedzieliśmy i naprawimy błędy...nijak ich nie cofniemy, co wypowiedziane powiedziane zostaje. 

Attack on Titan: Wings of Freedom (PC/PS3/PS4/PSVita/XOne) - na skrzydłach wolności [RECENZJA]

 Źródło: https://tiny.pl/tn55s

Attack on Titan jest chyba jednym z najpopularniejszych anime ostatnich lat i kojarzą je nawet osoby normalnie totalnie nie interesujące się tematem. Historia ludzkości stojącej na krawędzi zagłady, zmuszonej do odpierania ataków tajemniczych istot zwanych Tytanami przyciągnęła przed ekrany całe masy widzów i napędziła sprzedaż mangowego pierwowzoru. Aż dziw bierze, że na pełnoprawną "dużą" (na tą abominację z 3DSa lepiej spuścić zasłonę milczenia) grę w tym uniwersum musieliśmy czekać aż tak długo? I czy studio Omega Force podołało i dostarczyło nam tytuł chociażby poprawny?

Kingdom Hearts II: Final Mix (PS2/PS3/PS4/XOne) - miliony światów, ale tylko jedno niebo [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/tntmt

Kingdom Hearts jest dziwną serią, ale bądźmy szczerzy: jedynka jest jeszcze bardzo, ale to bardzo stonowaną częścią. Widać, że twórcy dopiero badali przy niej grunt. Chain of Memories sporo już namieszało, ale dalej była to o wiele mniejsza pod względem skali część, tak samo zresztą jak 358/2 Days (które zresztą pomimo akcji osadzonej przed dwójką została wydana nieco później). Po czterech latach od premiery części pierwszej gracze w końcu doczekali się jednak pełnoprawnej dwójki i...oh boy, ależ ta gra była gigantycznym skokiem pod każdym względem. Uważacie, że jedynka jest genialna? W takim razie dwójka to geniusz do potęgi setnej!

Final Fantasy IV Remake (PC/DS/Android/iOS) - idealny remake idealnej gry? [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/t46wp

Final Fantasy IV...powiedzieć, że pałam do tej gry ogromną nostalgią to nic nie powiedzieć. Gdyby nie ona to nie zacząłbym uwielbiać tej kultowej serii japońskich gier RPG i tego gatunku jako takiego. I tak przez lata od kiedy po raz pierwszy miałem okazję zagrać w FFIV w mojej głowie utworzył się obraz gry idealnej z którą równać może się co najwyżej Chrono Trigger (czyli jak wszem i wobec wiadomo najlepsza gra na świecie) i bałem się do niej wrócić bojąc się zniszczyć wszystkie swoje wspomnienia. W sklepie Google Play pojawił się jednak "remake" (dlaczego w cudzysłowie dowiecie się później) i uznałem, że dam "czwórce" kolejną szansę: zawsze będę mógł zwalić winę za ewentualne złe wrażenia na nową wersję i ideał ideałem pozostanie. A więc jak to w końcu wyszło i czy gra dorównała wspomnieniom?

Kingdom Hearts 358/2 Days (Nintendo DS) - let's eat some ice-cream! [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/t4cgh

Seria Kingdom Hearts jest tworem naprawdę dziwaczny, który na przestrzeni lat przeszedł tyle zmian tak pod względem rozgrywki jak i fabuły, że chcąc ograć wszystkie jej części trzeba lubić chyba co drugi gatunek gier wideo. Mamy karciankę, grę na komórki i RPG maści wszelakiej. Jak na ich tle ma się 358/2 Days i czy sama gra jest równie ciężka do ogarnięcia co jej tytuł do przeczytania?

Mirai - czyli o przyszłości, przeszłości i teraźniejszości [RECENZJA - CHIŃSKIE BAJKI]

Źródło: https://tiny.pl/t45rl

Wiele się mówi o Makoto Shinkaiu jako współczesnym Hideo Miyazakim. Nie odbierając jednak nic temu człowiekowi, wszyscy chyba zapominają o kimś kogo produkcjom zdecydowanie bliżej do tych słynnego już twórcy ze studia Ghibli. Mowa tutaj o Mamoru Hosodzie, którego najnowsze dzieło - wspomniane już w tytule Mirai - otrzymało w zeszłym roku nominację do Oskara jako pełnometrażowy film animowany. Czy zasłużenie?

Astral Chain (Switch) - Platynowi wracają na salony! [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t4g1n

Za to co napisałem w tytule wielu fanów Platinum Games byłoby chyba skorych mnie powiesić, ale nic nie poradzę: uważam NieR: Automata za grę w najlepszym razie średnią. Nie jestem także fanem Bayonetty, a "filmówki" powstałem pod dyktando Activision z braku czasu i budżetu po prostu nie miały szansy być dobre. I tak sobie od czasu zagrania w The Wonderful 101 czekałem...no i się w końcu doczekałem, a razem ze mną Platinum Games, które z pomocą Nintendo dało nam jedną z najlepszych gier w swoim portfolio. Panie i Panowie: oto przed wami Astral Chain!

Uncharted 3: Oszustwo Drake'a (PS3/PS4) - złodziei złodziejowi złodziejem [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/tlckd

Poprzednią część serii Uncharted można by było określić po prostu jako "więcej, lepiej, mocniej" i nie dziwota, że po sukcesie jaki ona odniosła studio Naughty Dog zdecydowało się stworzyć trójkę. W teorii powinniśmy więc po prostu dostać znowu to samo z co najwyżej drobnymi zmianami i nową fabułą. Czy Uncharted 3: Oszustwo Drake'a jest czymś właśnie takim?

Uncharted 2: Pośród Złodziei (PS3/PS4) - honor wśród złodziei [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/tprr1

"Wielkość od skromnych początków" - tym cytatem zacząłem poprzednią recenzję i tym zacznę tez tą, bo nic tak dobrze jak on nie oddaje ewolucji jaką Uncharted przeszedł na łamach zaledwie jednej części. Może bez zbędnych ceregieli i mydlenia oczu przejdźmy do rzeczy: oto przed wami Uncharted 2!

Uncharted: Fortuna Drake'a (PS3/PS4) - współczesny Indiana Jones [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/tjlwh

Według napisu na pierścieniu należącym do głównego bohatera tytułowej serii gier - Nathana Drake'a - "Wielkość zaczyna się od skromnych początków". I takim czymś właśnie dzisiaj mam zamiar się zająć: skromną grą, która dała początek fenomenalnej serii. Panie i Panowie, Uncharted: Fortuna Drake'a!

Kingdom Hearts Re:Chain of Memories (PS2/PS3/PS4) - karty na stół [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/tjcgx

Pierwsza część serii Kingdom Hearts w momencie premiery była grą jedyną w swoim rodzaju. Takiego miszmaszu wszelakich, pozornie niepowiązanych ze sobą elementów z różnych dzieł kultury nie mieliśmy chyba nigdzie: a i teraz o stworzenie czegoś takiego tak żeby było ciekawe wcale nie jest łatwo. I zapewne teraz myślicie sobie, że druga część to była tylko kwestia czasu i dostaniemy prostu "więcej, mocniej, lepiej". No i dwójka dokładnie taka jest. Chain of Memories (i opisywane tutaj Re:Chain of Memories) jednak jest czymś innym: tytułem będącym bezpośrednią kontynuacją jedynki, której wydarzenia są konieczne do "ogarnięcia" pełnoprawnej części drugiej i jednocześnie...grą karcianą? Że co?

God Hand (PS2/PS3) - Go(o)d Game [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/tjxrk

Gry studia Clover (niestety już nieistniejącego) miały zazwyczaj to do siebie, że wychodząc zbierały świetne oceny, dużo się o nich mówiło, ale niestety za sukcesem artystycznym nie szła wystarczająco dobra sprzedaż. God Hand jest ostatnim tytułem wyprodukowanym przez autorów cudownego Okami i grą tak drastycznie od niej różną, że aż ciężko uwierzyć, że za ich stworzeniem stali ci sami ludzie. No bo w końcu co wspólnego ma zanurzana w japońskich mitach opowieść o bogini-wilczycy i...beatem-up w klimatach Dzikiego Zachodu? I jakim cudem obie te gry są równie dobre?

Metal Gear Rising: Revengance (PC/PS3/X360) - Nanomachines, son! [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t1479

Pierwszym wpisem na tym blogu był tekst o NieR: Automata i nie da się ukryć, że były to w większości narzekania. Wspomniałem tam jednak o tym, że pomimo wszystko Platinum Games to prawdziwi mistrzowie w tworzeniu gier akcji i dla odmiany dzisiaj opiszę tutaj właśnie taki tytuł, który pomimo skradankowego rodowodu ma z tym gatunkiem tyle wspólnego ile ja z baletem. Panie i Panowie, oto przed wami Metal Gear Rising: Revengance!

Tales of Vesperia: Definitive Edition (PC/PS4/XOne/Switch) - warto było czekać? [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t1fzc

Tales of Vesperia jest chyba jedną z najbardziej lubianych odsłon serii "Tales of", a przynajmniej takie sprawia wrażenie kiedy przejrzymy jakiekolwiek internetowe rankingi lub nawet sekcję komentarzy na YT pod dowolnym filmikiem dotyczącym...w zasadzie jakiejkolwiek innej części. Miała jednak to nieszczęście, że wyszła w tym dziwnym okresie kiedy to Microsoft próbował "zagarniać" dla siebie graczy japońskich czy też tych lubujących się w grach jRPG i spora liczba fanów nie miała w ogóle okazji w nią zagrać z powodu jej eksluzywności dla Xboxa 360. Nie dziwi więc, że kiedy na tegorocznej konferencji Giganta z Redmond na E3 zapowiedziano "definitywną" edycję na wszystkie współczesne konsole i PC fani wręcz skakali z radości. Czy jednak Vesperia naprawdę jest tak dobra? 

Judgement (PS4) - kiedy Yakuza spotyka Ace Attorney [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t1728

Piękne to czasy nastały dla fanów serii Yakuza na zachodzie: kiedyś można było się co najwyżej zastanawiać czy w ogóle dostaniemy na naszym rynku którąś z głównych części, co wcale nie było takie pewne. Dzisiaj jednak, po dosyć niespodziewanym sukcesie Yakuzy 0 witamy nie tylko Kiwami 1 i 2 oraz remastery części 3, 4 i 5, ale także wszelakie poboczniaki (plotkuje się nawet o Yakuzie: Kenzan!). W czerwcu jednak w napędach naszych konsol PS4 zawitało - z zaledwie półrocznym poślizgiem - Judgement, "prawniczy" spin-off serii. Świetny spin-off warto dodać!

Kingdom Hearts: Final Mix (PS2/PS3/PS4) - spełnienie dziecięcych marzeń [RETRO]

Źródło: https://tiny.pl/t58c2

Kingdom Hearts, seria której fabuła potrafi być niezrozumiała nawet dla jej największych fanów i swoim skomplikowaniem zawstydza nawet słynne Metal Gear Solid (czy może raczej powinienem powiedzieć: serię Metal Gear). Gry będące mieszaniną tak wielu pozornie niepasujących do siebie elementów, że aż dziw bierze, że ktokolwiek w ogóle dał temu zielone światło...a jednak: obecnie mamy tak na oko z milion części, spin-offy (które tak na dobrą sprawę wcale nimi nie są), mangi, książki i wiele innych. Wszystko ma jednak swój początek, a w przypadku Kingdom Hearts jest nim gra z ery PlayStation 2. Jak ona jednak spisuje się teraz, porządnie odnowiona na obecną generację sprzętu? Przekonajmy się.

NieR: Automata (PC/PS4/XOne) - czyli przerost treści nad formą [RECENZJA]

Źródło: https://tiny.pl/t5k2s

Rok 2017 był niezwykle mocnym rokiem dla rynku gier video. Premiera nowej części serii The Legend of Zelda, która według większości graczy przedefiniowała na nowo gatunek gier z otwartym światem. Zwieńczenie wieloletniej sagi fabularnej w postaci wyczekiwanego od lat Kingdom Hearts III. Europejską premierę Yakuzy 0, która w końcu spopularyzowała serię poza Japonią. I na samym końcu grę, która według wielu na nowo zdefiniowała narrację w grach, poruszyła i emocjonalnie zmiażdżyła. Nie będę ukrywał: jedyna gra, na której premierę czekałem bardziej niż na nowego NieRa było wspomniane wcześniej Kingdom Hearts III, które niesamowicie mnie zawiodło. A jak spisała się Automata?

Co, jak i dlaczego - czyli o tematyce bloga słów kilka

Powitać!

Witam wszystkich i każdego z osobna na moim świeżo założonym blogu. Naprawdę ciężko mi wymyślić coś sensownego od czego mógłbym tutaj zacząć, a więc może zwyczajnie opiszę to czego będziecie mogli oczekiwać po wpisach pojawiających się w tym miejscu, kim tak właściwie jestem i co nakłoniło mnie do rozpoczęcia tego co chcę robić w takiej, a nie innej formie. No to lecimy!